ஓர் அழகான இளம்பெண் இலண்டனிலிருந்து வீடு வந்து சேர்ந்தாள். அவள் ஒரு சிறு கிராமத்துக் கத்தோலிக்கக் குடும்பத்துப் பெண். நான்கைந்து வருடம் இலண்டனில் இருந்து பெரும் பணக்காரியாகிருந்தாள். பெற்றோரைப் பார்க்க வந்திருந்தாள். அம்மாவுக்குத் தன் கண்களையே நம்ப முடியவில்லை. '' எப்படி இவ்வளவு பெரிய பணக்காரியானாய்? அடாடா, என்ன உடுப்பு, வைர மோதிரம், அழகான கார்!'' என்று வியந்தாள்.
அவளோ, ''அம்மா, நான் ஒரு ப்ராஸ்டிட்யூட் ஆகிவிட்டேன்,'' என்றாள்.
கேட்டவுடனே அம்மா மயங்கி விழுந்தாள். மயக்கம் தெளிந்தவுடன், '' என்ன சொன்னாய்?'' என்று கேட்டாள்.
மகள், '' அம்மா, நான் ஒரு ப்ராஸ்டிட்யூட் ஆகி விட்டேன்,'' என்றாள்.
'' அடாடா, ஒரு ப்ரோடஸ்டண்ட் என்றல்லவா என் காதில் விழந்தது,'' என்றாள்.
************************************************************************
அனைவருக்கும் ஒரே மதம் என்ற முட்டாள்தனமெல்லாம் போதும், போதும். ஒரே மதம் என்றால் சச்சரவுகள் இருக்காது என்று அப்படிப்பட்ட உலக மதத்தை ஸ்தாபிக்க முன்னாளில் முயன்றிருக்கிறார்கள். ஆனால் அது காரிய சாத்தியமே இல்லை. அப்படியே ஒரு மதத்தை உலகம் பூராவும் கொண்டு வந்து விட்டாலும் அதிலும் புரோடஸ்டண்டுகள், கத்தோலிக்கர்கள் என்று பல கிளைகள் தோன்றித் துளிர்விட்டுத் தழைத்துவிடும். பிறகென்ன? பழைய குருடி கதவைத் திறந்த கதைதான். மறுபடியும் சச்சரவுகள். காரணம்? ஒவ்வொருவரது தேவைகளும் புரிதல்களும் பிறருடையதிடமிருந்து வேறுபட்டிருப்பதுதான். - ஓஷோ
No comments:
Post a Comment